Co-creatie is voor ons het leidende principe in alles wat we doen. Het is voor ons ook echt een must voor de mistige kwesties waar wij mee te maken hebben. Als het niet in co-creatie kan, dan doen we het niet. Maar in heel veel gevallen is co-creatie geen must. Dan volstaat ‘creatie’.
Creatie doen we continu. We weten wat het probleem is, we weten wat (in grote lijnen) de oplossing is, dus we kunnen het gewoon gaan doen. De Essentie is helder. Handelen is afdoende. Er is vooraf vertrouwen in een goede uitkomst, op basis van ervaring. Lightweight, logisch, snel, praktisch, handig. Dat is niet complex, dus dat moet ook niet gecompliceerd worden gemaakt.
Co-creatie is de juiste weg als de kwesties mistig is. De Essentie is niet helder. De oplossing is niet zelfstandig te vinden. Vaak vanwege het complexe samenspel tussen alle spelers. Je moet op ontdekkingsreis. Mét de ander. Want anders blijf je in het duister tasten en moet je continu aannames doen. Dan kom je geen stap verder. Dat vraagt dus om een coöperatieve aanpak.
Co-creatie betekent voor ons in essentie: mét de spelers (co) iets creëren (creatie). Zo simpel kan het zijn. Dus je maakt iets (kan materieel of immaterieel zijn) en dat doe je samen met die mensen die het gaan gebruiken, er door geraakt worden of er een belang bij hebben. Dus een ‘gewone’ vergadering met het eigen team mag je van ons helaas geen co-creatie noemen.
Dus? Waar komt het in essentie op neer? Alleen ga je sneller, samen kom je verder.
Drogredenen
We hebben door de jaren aardig wat drogredenen ontkracht om niet aan co-creatie te hoeven doen. We nemen ze stuk voor stuk door.
‘We hebben te weinig tijd om iedereen te betrekken. Co-creatie duurt veel te lang’ Het is verleidelijk om, bijvoorbeeld in crisistijd, de deuren en ramen te sluiten en met een select gezelschap het antwoord te bedenken. Maar je weet ook dat het antwoord nooit helemaal passend is voor de buitenwereld. Als het probleem en de oplossing niet helder zijn, is er daarnaast veel ‘sensemaking’ nodig. Denk- en voelwerk. Dat vraagt tijd, maar het vraagt vooral om afstemming. Als de afstemming niet wordt gedaan, dán duurt het pas lang. Dan blijf je eindeloos in cirkeltjes lopen. Geloof ons, we praten uit jarenlange ervaring.
‘Er zijn te veel partijen om te betrekken’ Het betrekken van veel partijen is niet echt complex, maar vooral een hoop geregel. Er zijn voldoende werkvormen om grote groepen op gestructureerde wijze mee te laten praten. Maar als deze partijen niet worden betrokken, wordt dat wat complex is gecompliceerd. Want dan vraagt het om kunst- en vliegwerk om het achteraf nog recht te breien. Vertrouwen komt te voet en gaat te paard.
‘De andere partijen hebben er niet genoeg verstand van’ Vertrouwen op de wijsheid van die mensen die dagelijks met de kwestie te maken hebben is een ontzettend belangrijk element. Het is verleidelijk om met allemaal ‘binnenstaanders’ of experts in een hok te kruipen en samen een briljant plan te maken, maar het gaat geheid mislukken. Daar komt de term ‘Wicked Problem’ ook vandaan. Van ICT’ers die het gemeen vinden dat hun briljante systemen niet worden geadopteerd zoals zij het hadden bedacht.
Heb jij nog een mooie (drog)reden? Plaats deze in de commentaren hieronder!
“Het is mijn taak om het probleem op te lossen. Ik heb alle input opgehaald en nu ben ik er mee aan de slag” hoor ik nog af en toe. Alsof je je de kennis en kunde van een ander eigen kunt maken. Co-creëren betekent samen met stakeholders en gebruikers bepalen waarom je iets doet, hoe je dat doet, uitproberen en bijsturen, en er samen voor zorgen dat het resultaat er komt. Elkaar aanvullend van begin tot eind.
“Het is mijn taak om het probleem op te lossen. Ik heb alle input opgehaald en nu ben ik er mee aan de slag” hoor ik nog af en toe. Alsof je je de kennis en kunde van een ander eigen kunt maken. Co-creëren betekent samen met stakeholders en gebruikers bepalen waarom je iets doet, hoe je dat doet, uitproberen en bijsturen, en er samen voor zorgen dat het resultaat er komt. Elkaar aanvullend van begin tot eind.
Heel mooi gezegd Jacqueline! Ik ben benieuwd wat voor jou het verschil is met bijvoorbeeld Opgavegericht Werken.